We schreven al eerder over het kort geding dat advocaat Knoester heeft aangespannen tegen het openbaar ministerie. Dat kort geding heeft uiteindelijk toch succes gehad.
Jarenlang kreeg advocaat Knoester horen dat een videoband met beelden van de moord op Reggie Koenders de daarvan gemaakte kopiën verdwenen waren. De kopiën zijn nog steeds weg maar de videoband is nu plotseling opgedoken ergens in een kast in een TBS inrichting waar Danny van den H. in behandeling is geweest .
Het gaat daarbij om de beelden van een bewakingscamera van een tankstation dat vlakbij de plek van de in april 2000 gepleegde moord staat. Het beeldmateriaal kan heel belangrijk worden voor Danny want mogelijk kan door deze beelden worden aangetoond dat hij destijds niet de schutter was en dus onschuldig veroordeeld is.
Advocaat Knoester wil de beelden in ieder geval gebruiken om een digitale reconstructie van de moord te laten maken.
Ook hier geldt dus dat de aanhouder wint.
We vragen ons trouwens wel af wat die videoband in een TBS kliniek deed. Deze videoband had toch niets met de behandeling van Danny te maken? Dergelijke zaken horen bij justitie te liggen en niet rond te zwerven.
Het wordt daarom hoogtijd dat er duidelijke richtlijnen komen over het bewaren van dossiers en bewijsmateriaal, ook na de veroordeling van een verdachte. De laatste jaren is er toch voldoende aangetoond dat een veroordeling lang niet altijd inhoudt dat de zaak ook echt is opgelost.
Een onderzoek naar mogelijke gerechtelijke dwalingen wordt nu vaak ernstig bemoeilijkt door het verdwijnen van stukken en bewijsmateriaal en dat is een slechte zaak.
